De koe

Koeien zijn kuddedieren. Ze hebben er een hekel aan om alleen te zijn. Binnen de kudde is er een sterke rangorde. De wijste en sterkste koe is de baas. Als een koe niet tevreden is met haar plaats in de rangorde, gaat ze strijden om een hogere positie. Dat doen ze door met de koppen tegen elkaar te stoten. De koe die de ander wegduwt, is hoger in de rangorde. 

Huisvesting

In de zomer staan de meeste koeien buiten in het weiland. Ze zijn de hele dag aan het grazen. Vaak gaan ze 's nachts naar binnen om gemolken te worden. De volgende dag gaan ze weer naar buiten. In de winter staan de koeien op stal. Er groeit niet meer genoeg gras op het weiland om de hele dag van te grazen. De koeien staan met zijn allen in een grote stal. In de stal zijn ligboxen waar ze kunnen gaan liggen. Meestal kunnen ze gewoon rondlopen in de stal. Melkkoeien worden twee keer per dag gemolken.

Voeding

De koe is de hele dag aan het eten. Wist je dat een koe 24.000 happen gras per dag eet en herkauwt? Dat zijn wel 1000 happen per uur! Probeer dat maar eens na te doen. De koe kan dit doen, omdat ze niet meteen op het gras kauwt. De koe is een herkauwer. Ze slikt eerst het gras door zonder te kauwen. Later gaat ze lekker liggen om op het gras te kauwen. Let daar maar eens op als je koeien in het weiland ziet liggen. In de winter krijgen koeien hooi te eten. Dat is gedroogd gras. Ook krijgen ze vaak nog elke dag brokjes. Hierdoor geeft de koe meer melk. Verder drinkt de koe elke dag veel water, soms wel 100 liter per dag!

Het oormerk

Is het je weleens opgevallen dat de koe een gele flap in haar oren heeft? Dat is een oormerk. Het oormerk is een soort paspoort van de koe. Hierin staat wanneer en waar ze geboren is, wie haar ouders zijn en welke boer haar baas is. Aangezien een koe geen broekzak heeft, zit het paspoort in de vorm van een geel plastic kaartje in haar oor: een oormerk. Op het oormerk staat het 'paspoortnummer' en in de computer van de boer staan de persoonlijke gegevens van de koe. Voor de zekerheid heeft ze twee oormerken. Als ze er eentje verliest, heeft ze altijd nog een reserve. De oormerken zijn heel belangrijk. Als de koe een (erfelijke) ziekte heeft, kan haar hele familie opgespoord worden. Zo kan voorkomen worden dat de ziekte zich blijft verspreiden.

Koeien op de kinderboerderij

Op de kinderboerderij wonen 2 koeien. Herken jij ze op de kinderboerderij?

Loes is een kruising tussen een Holstein Frisian en een Belgisch Blauw.  Loes is afkomstig van een veehouderij in de omgeving. 

Pleun is een Jersey. Dit is een makkelijke koe in de omgang en komt in Nederland steeds vaker voor vanwege het hogere gehalte aan vet en eiwit in de melk.

Geschiedenis van het schaap 

Samen met de geit was het schaap de eerste herkauwer die door de mens gehouden werd als huisdier. Dit is duizenden jaren geleden al gebeurd. Het schaap moet er ongeveer uitgezien hebben als het huidige Drentse heideschaap. Uit dit ras zijn in de loop van de jaren andere schapenrassen ontstaan. Het schaap werd gehouden voor de begrazing, voor de wol en het vlees. 

Huisvesting

Schapen zijn echte kuddedieren. Ze moeten daarom niet alleen gehouden worden. Het liefst leven ze in een kudde. Ze houden elkaar in de kudde goed in de gaten. Als er een schaap gevaar ziet en begint te rennen, zullen de andere schapen hem volgen. Ze houden ook steeds contact met elkaar door naar elkaar te blaten. Een schaap kan het hele jaar door buiten gehouden worden. In de winter moet hij wel bijgevoerd worden met hooi. Er is dan niet meer genoeg gras.

Voeding

In de zomer grazen de schapen de hele dag. Als de schapen lammetjes hebben of drachtig (zwanger) zijn, dan krijgen ze hierbij ook nog brokjes. Hier zit extra energie in voor het schaap. In de winter eten de schapen veel hooi. Dit is gedroogd gras. Buiten staat er geen gras meer, dus is er gras gedroogd voor de winter. Hooi is heel belangrijk voor de spijsvertering van het schaap.

Verzorging

Elk jaar wordt de vacht van het schaap geschoren, dit gebeurt meestal in mei. Dit wordt gedaan door een schaapscheerder. Hij scheert de vacht van het schaap er netjes af, zodat hij het niet te warm krijgt in de zomer.  

Schapen op de kinderboerderij

Op de kinderboerderij worden 3 rassen gehouden: de Herdwick, de Ouessant en het Nederlandse bonte schaap.

De Herdwick is een niet al te groot schapenras en heeft een opvallend rustig en vriendelijk karakter. Ze hebben een witte kop, stevige poten, een stugge grijze wol en een hoge aaibaarheidsfactor. De Herdwick komt oorspronkelijk uit het Engelse Lake District, een ruig gebied waar het schaap zich thuis voelt. Ze zijn erg honkvast, weer of geen weer: de herdwick blijft het liefst in de wei.

De Ouessant is het kleinste schapenras. Ze worden niet hoger dan 45 centimeter en wegen maximaal 20 kilogram. Het Ouessantschaap is genoemd naar het eiland Ouessant dat voor de kust van Bretagne ligt, gezien het barre klimaat daar (weinig of geen bomen en dus beschutting en veel wind en regen) en de schrale gronden heeft het Ouessantschaap niet veel nodig.

Het Nederlands bonte schaap is zoals de naam van het ras al zegt, een bont (gevlekt) schaap uit Nederland. Ze hebben het dan ook prima naar hun in de Nederlandse weides. Dit schaap staat bekend om zijn rustige karakter.

In tegenstelling tot wat veel mensen denken, is een konijn géén knaagdier! Het konijn is namelijk een haasachtige. Deze groep dieren hebben achter hun ‘gewone’ snijtanden nog twee kleine tandjes. Deze standjes noemen we stifttandjes. Knaagdieren hebben deze tandjes niet. Het konijn leeft in het wild in groepen. Vaak wordt een konijn alleen gehouden. Dit is niet goed, omdat hij of zij dan erg eenzaam wordt. Als je twee konijnen bij elkaar wilt houden, kun je het beste een voedster en een gecastreerde ram of twee voedsters (vrouwtjes) kiezen. Twee rammen (mannetjes) gaan vaak vechten. 

Huisvesting 

Het konijn kun je binnen of buiten houden. Er zijn verschillende hokken. Het hok met voldoende ruim zijn en bij voorkeur voorzien van een grote ren. Ook moet het hok hoog genoeg zijn ; een konijn moet rechtop in z'n hok kunnen staan. Standaard hokken die je in de dierenwinkel of bij het tuincentrum kunt kopen zijn eigenlijk altijd te klein. Op de bodem van het hok leg je zaagsel. Dat neemt water en urine op, dus het hok blijft dan mooi droog. Er bovenop leg je een laag stro, hier kan het konijn zich lekker in nestelen. 

Het hok moet je 1 tot 2 keer per week schoonmaken. Soms zelfs iets vaker, als je konijn veel rommel maakt of als je meer konijnen bij elkaar houdt. Bij het schoonmaken zet je eerst de konijnen op een veilige plaats. Daarna haal je het hele hok leeg. Bij een plastic hok maak je de bodem goed schoon met water. Een houten hok kun je uitvegen met stoffer en blik. Als het hok helemaal schoon is, doe je er vers zaagsel en stro in. Daarna vul je de voerbak opnieuw en doe je schoon water in het flesje. Dan kunnen de konijnen er weer in!

Voeding

Een konijn in het wild eet alleen planten. Het is voor ons moeilijk om elke dag de planten te plukken die het konijn nodig heeft, daarom worden er in de winkel kant-en-klare brokjes verkocht. Er worden twee soorten brokjes verkocht; gemengde brokjes en volledig konijnenvoer. In gemengd voer zitten granen, stukjes gedroogde wortel en allerlei andere dingetjes die het konijn lekker vindt. In brokjesvoer zitten alle stoffen die het konijn nodig heeft. Het ziet er wel minder lekker uit, maar er zit alles in wat het konijn nodig heeft. 

Ook moet het konijn elke dag een flinke pluk hooi hebben, dit heeft hij nodig voor een goede darmwerking. Het konijn heeft ook elke dag vers water nodig. Je kunt een bakje neerzetten, maar het beste is een drinkflesje te gebruiken. Hiermee wordt het water niet vies, kan het konijn er niet in gaan zitten (of omgooien!) en kan het konijn niet knoeien. Ook kun je een konijn als extraatje wat groenten zoals appel, wortel of kool geven.

Verzorging

Eet konijn is een populair huisdier, omdat de verzorging erg eenvoudig is. Je kan het dier lekker knuffelen en het kost niet veel geld om een konijn te verzorgen. Bij een konijn moeten elke 6 tot 8 weken zijn nagels geknipt worden. Dit kan je zelf doen. Als je niet goed weet hoe het moet, ga dan naar de dierenarts en laat deze het voordoen. Als je dan goed oplet, dan kun je het de volgende keer zelf doen!

Konijnen op de kinderboerderij 

Er wonen verschillende konijnen op de kinderboerderij. De Franse Hangoren lopen in een grote groep in een eigen weide rond. De andere konijnen wonen op een ''konijnenplein''. Bij alle konijnen kan je naar binnen en kun je ze aaien maar ze mogen nooit opgetild worden! Een deel van de weide en het plein is alleen toegankelijk voor de konijnen. Hier kunnen ze zich terugtrekken als ze even rustig in het zonnetje willen liggen. Als je niet achter ze aanrent en ze rustig behandeld, zul je zien dat ze vanzelf naar je toe komen!

Geschiedenis van het varken

Het varken wordt al eeuwen als huisdier gehouden. Vroeger had je zelfs varkenshoeders die met kuddes varkens het bos ingingen om ze daar eikels en ander voedsel te laten eten. In de dorpen en steden liepen vaak varkens los die gevoerd werden met allerlei afvalproducten. De varkens werden ook toen al vooral gehouden voor het vlees.

Tegenwoordig worden varkens vooral gehouden op grote bedrijven in gesloten stallen. Helaas worden veel varkens in kleine stallen vetgemest tot ze groot genoeg zijn om geslacht te worden. Gelukkig zijn er nu ook boeren die hun varkens veel ruimte en stro geven en ze weer lekker buiten laten lopen (net als vroeger). Dit worden scharrelvarkens genoemd.

Voeding 
Het varken is een alleseter en eet zowel plantaardig voedsel, zoals knollen, vruchten, groente en fruit als dierlijk voedsel. In de natuur is een varken (zwijn) de hele dag opzoek naar voedsel. In de varkenshouderij krijgen de varkens ‘biks’, dit zijn ronde bruine brokjes, waarin allerlei voedingsstoffen zitten verwerkt. Dit krijgen ze twee keer per dag te eten. Omdat ze dit binnen een korte tijd op hebben, hebben ze de hele dag weinig te doen en gaan ze zich vervelen. Soms krijgen de varkens stro, daar kunnen ze lekker in wroeten en op kauwen, hierdoor hebben ze wat meer te doen.

Biggetjes

Een varken kan veel biggetjes krijgen. Het gemiddelde aantal biggen is 11-12, maar er zijn ook varkens die wel 16-18 biggen krijgen! Omdat een varken maar 13 of 14 tepels heeft, betekent dit dat er voor een aantal biggen geen melk is. In dat geval kan de boer een paar biggen bij een andere zeug leggen die ook jonge biggen heeft. Dit moet wel binnen vier dagen na de geboorte worden gedaan, anders merkt de zeug dat het niet haar eigen biggen zijn.

De biggen worden geboren na een draagtijd van 115 dagen. De biggen zijn klein als ze geboren worden en daardoor verloopt de bevalling vaak erg snel. Vrijwel direct na de geboorte gaan de biggen opzoek naar de tepel. In de eerste dagen ‘vechten’ de biggetjes voor een tepel. Ze zullen namelijk de hele zoogperiode hun eigen tepel houden! En de voorste tepels bevatten de meeste melk, dus wil iedere big natuurlijk deze tepel!

De eerste melk wordt biest genoemd en bevat belangrijke afweerstoffen, die meehelpen de big gezond te houden. Deze melk is vaak wat dikker. Als de biggen 4-7 weken uit zijn worden ze gespeend, dit betekent dat ze bij de moeder worden weggehaald en meestal worden ze opgefokt als mestvarken.

Varkens op de kinderboerderij

Op de kinderboerderij hebben wij gekozen voor het kune kune varken. Dit ras komt van oorsprong uit Nieuw-Zeeland en woonde bij de maori's. Het is een ras wat zeer mensgericht is en gek op aandacht en aaien. Zij zijn dan ook enorm op hun plek op de kinderboerderij en begroeten de bezoekers met veel enthousiasme. 

Geschiedenis

Miljoenen jaren geleden leefde de Eohippus. Dit was het oerpaard. Dit diertje was zo groot als een vos. Als je toen had geleefd, had je dus makkelijk een paard op kunnen tillen! De Eohippus is in die miljoenen jaren veranderd in het paard. Het oudste nog bestaande paardenras is het Przewalski paard. Deze heeft een aalstreep (een donkere streep over de rug, manen en staart), is wildkleurig en heeft zebrastrepen op zijn benen. Deze kenmerken zijn ook goed terug te zien bij de Fjord.

Vroeger werd er door de mensen op het paard gejaagd. Pas later ontdekten ze dat ze het paard ook konden gebruiken. Waarschijnlijk gebruikten ze het paard eerst als lastdier (dus om spullen te dragen of de kar te trekken) en pas later om op te rijden.

Huisvesting 

Er zijn verschillende manieren om een pony te houden. De bekendste manier is de stal en in de wei. Veel pony's staan 's nachts en in de winter veel op stal en in de zomer lopen ze in de wei. De stal van een pony moet ongeveer 3 x 3 meter zijn. Op de bodem van de stal ligt vaak stro of zaagsel. De meeste pony's staan liever in de wei dan in de stal. In het weiland kunnen ze de hele dag eten en bewegen. Ook vinden de meeste pony's het fijn als ze in het weiland met andere pony's of paarden staan.

Sommige pony's staan het hele jaar door buiten. Ook in de regen of kou. Dat is niet zielig voor de pony. In de winter krijgt de pony een dikke wintervacht, waardoor hij het niet koud heeft. Als het regent, dan zorgt de vacht van de pony ervoor dat zijn huid niet nat wordt. De regen stroomt via de haren naar beneden. Hierdoor krijgt de pony het niet koud.

Voeding

Wat de pony te eten krijgt, hangt af van wat hij allemaal doet. Als de pony veel aan het werk is, bijvoorbeeld als er mensen op hem rijden, dan moet hij meer eten dan als hij niets doet. Anders wordt hij te dik. Het is wel heel belangrijk dat de pony altijd gras of hooi te eten krijgt.

Verzorging

Een pony verzorgen kost veel tijd. Hij moet bijna elke dag geborsteld worden. Hiermee haal je niet alleen het vuil uit zijn vacht, maar kun je ook goed in de gaten houden of je pony gezond is. Het  is ook heel belangrijk dat je dagelijks de hoeven van de pony uitkrabt. Hiermee haal je vuil uit de hoeven en kun je controleren of er geen steentje of vuil in de hoeven zit. Hierdoor kan een pony namelijk kreupel worden. Maar dat niet alleen, ook de stal moet elke dag uitgemest worden. 

Pony's op de kinderboerderij

Op de kinderboerderij hebben we een aantal pony's. We hebben haflingers, dat zijn de grotere roodbruine ponies met witte manen en staart. Sinds maart 2014 zijn er ook twee kleine, grijze shetlanders op de kinderboerderij te vinden.

De cavia is een heel leuk knaagdiertje dat grappige geluiden kan maken. De cavia komt uit Zuid-Amerika. Daar werden ze vroeger gehouden voor het vlees. Zelfs nu worden ze nog wel eens gegeten.

Net als het konijn leeft een cavia in het wild in groepen. Het is daarom dus veel beter om twee of meer cavia’s te houden. Zo houden ze elkaar gezelschap. Daarnaast is het altijd goed ze veel op te pakken en te aaien. Daardoor leren ze jou kennen en worden ze rustig. Als je twee of meer cavia’s bij elkaar wilt houden, kun je zeugjes (vrouwtjes) of beertjes (mannetjes) bij elkaar zetten. Als je ervoor kiest om twee beertjes bij elkaar te houden, moeten ze wel vanaf jongs af aan samen zitten. Anders gaan ze vaak vechten, in dat geval kun je kiezen voor castratie. Na de castratie kan een beer ook samen met een zeugje gehouden worden. 

Huisvesting

De cavia kun je buiten of binnen houden, maar in de winter moeten ze naar binnen. Ze komen uit een warm land en kunnen niet goed tegen de kou. Een cavia houdt ervan zich te verstoppen. Daarom is het leuk een klein houten huisje in de kooi te zetten. Aan het hout kunnen ze knagen en in het huisje kunnen ze zich verstoppen. Op de bodem van het caviahok leg je zaagsel . Stro kun je beter niet gebruiken voor de cavia. Dit kan in zijn oog prikken. Zaagsel neemt de plas van de cavia op, zodat het hok mooi droog blijft. Hoe meer cavia’s je hebt, hoe vaker je het hok moet schoonmaken. Als je twee cavia’s hebt, moet je het hok 1 tot 2 keer per week schoonmaken.

Voeding 

Er is  voor cavia’s compleet voer te koop in de winkel. Bij cavia’s is het erg belangrijk dat je erop let dat er vitamine C in het eten zit. Sommige caviavoeders hebben dit niet. Je moet er dan voor zorgen dat je de cavia elke dag een vitamine C tabletje in het water geeft. Ook kun je ze elke dag andijvie, witlof of een halve paprika geven, hierin zit veel vitamine C. 

Ook heeft een cavia hooi nodig. Dat is belangrijk voor zijn gezondheid. Verse groenten en fruit vinden cavia’s erg lekker, net als een stukje droog brood of vers geplukt gras uit de tuin. Je zult merken dat als je vaak groenten uit de koelkast haalt en aan de cavia geeft, dat hij al hard begint te piepen als hij de koelkast open hoort gaan. Zo lekker vindt hij groente! De cavia heeft elke dag vers water nodig. Als je dit in een drinkflesje doet, blijft het water schoon en kan de cavia het niet morsen of omgooien.

Verzorging

Cavia’s maken geluidjes. Als ze piepen, betekent dit dat ze contact zoeken. Dit kan zijn met andere cavia’s, of met hun verzorger. Ze willen dan geaaid worden, begroeten je of willen eten. Ook kunnen ze ‘brommen’ of bibberen. Je doet dan iets wat ze niet leuk vinden, zoals tegen de haren in aaien. Als je je cavia’s een tijdje kent, naar ze kijkt, met ze speelt en op ze let, leer je hun taal vanzelf begrijpen. De nageltjes van de cavia moeten geknipt worden als ze te lang zijn. Dit kun je zelf doen, maar ook door de dierenarts laten doen. Als je een cavia hebt met lang haar moet je hem elke dag borstelen, anders krijgt hij klitten in zijn vacht.

Cavia's op de kinderboerderij 

Op de kinderboerderij wonen veel cavia's.  De cavia's hebben een caviaverblijf buiten. 's Zomers kan hier een grote groep cavia's met elkaar buiten leven. Voor de nacht en slecht weer is er een nachthok. In dit verblijf kun je goed het gedrag van de cavia's zien en zelf vinden ze het erg prettig om in een groep bij elkaar te wonen. Ook is er af en toe een knuffelhoek. Deze cavia's mogen dan alleen worden opgepakt als er een medewerker van de kinderboerderij in de knuffelhoek aanwezig is. Dit om te voorkomen dat de dieren per ongeluk vallen of verkeerd vatgehouden worden.  

Op de kinderboerderij is er bewust voor gekozen om een aantal minder voorkomende landbouwhuisdierrassen te houden.  Met deze dieren wordt gericht gefokt. In de afgelopen jaren is er een fokprogramma opgezet om de kwaliteit van de rassen te verbeteren. Natuurlijk wordt er bij de dieren ook op gelet of ze geschikt zijn voor de kinderboerderij. De dieren moeten rustig en vriendelijk zijn.

Het voordeel hiervan is dat de dieren die op de kinderboerderij geboren worden en verkocht worden, bijna allemaal verkocht worden aan liefhebbers van het ras. Het zijn namelijk niet alleen mooie, maar ook hele lieve dieren! Voor ons is het prettig om te weten dat het merendeel van onze dieren goed terecht komt en daarnaast zijn de opbrengsten van deze dieren ook van belang vanwege de inkomsten. De kinderboerderij wordt voor een deel gesubsididieerd door de gemeente Zeist, maar moet ook voor een belangrijk deel zelf inkomsten genereren. Wilt u ons daarbij steunen ? Op deze website kunt u informatie vinden over het donateurschap of sponsoring. 

Op de volgende pagina's is meer informatie te vinden over de verschillende diersoorten die we op de kinderboerderij houden. Klik links op het diersoort waar je meer over wilt weten! Voor informatie over de diersoorten en rassen waar wij gericht mee fokken is er een aparte website. 

Hier kunt u vinden welke dieren op dit moment te koop zijn. 

De kip

De kip komt oorspronkelijk uit Azië en stamt af van de wilde kip: de Bankiva hoen. Ze worden al heel lang als huisdier gehouden en gefokt voor de eieren, het vlees of voor de hobby. Door de eeuwen heen zijn er heel veel verschillende kippenrassen ontstaan: van heel klein (krielkip) tot heel groot.

Een kip kan heel goed als huisdier gehouden worden. Voor krielkippen heb je niet eens grote tuin nodig! Er zijn (kriel)rassen die erg mak kunnen worden en zelfs ook voor een lekker eitje voor het ontbijt zorgen. Bekende rassen zijn die goed als huisdier te houden zijn: Barnevelder (kriel), wyandotte en het zijdehoen (die heeft haarachtige veren). Hanen zijn meestal minder geliefd als huisdier, omdat ze 's morgens vroeg erg hard kunnen kraaien. Een kip kun je het beste in groepjes van twee of meer hennen houden. Je kunt ook een haan houden, maar dan moet je er wel rekening mee houden dat ze hard kunnen kraaien of ze 's nachts opsluiten in een donker nachthok. Hierdoor denken ze dat het nacht is en zullen niet kraaien.

Huisvesting

Voor kippen zijn verschillende soorten en maten rennen te koop. Deze bestaan uit een buitenren van gaas en een dicht nachthok. Zorg dat het hok uit de wind of uit de volle zon staat. Op de bodem kan zand liggen, waar ze lekker in kunnen scharrelen en zandbaden. Zandbaden is goed voor de veren. Het nachthok heeft enkele hoge zitstokken waarop de kippen 's nachts kunnen slapen. Verder heeft een nachthok legnesten, waarin de eieren kunnen worden gelegd. In de legnesten ligt zacht materiaal, zoals zaagsel of stro.

Voeding en verzorging

Kippen die eieren leggen (aan de leg zijn), krijgen speciaal legvoer. Dit is in korrelvorm (biks) of in poedervorm (meel) verkrijgbaar. Dit wordt gegeven in stevige voerbakken, die niet kunnen worden omgegooid. Als extra kan aan de kippen dagelijks een handje kippengraan worden gegeven. Dit kan over de grond worden uitgestrooid, zodat ze naar het voer moeten zoeken. Grit mag nooit ontbreken, dit is belangrijk voor de vertering en zorgt voor kalk voor de eischalen. Verder lusten kippen ook graag groenvoer of brood. De kippen moeten dagelijks schoon water en vers voer krijgen. Het hok moet regelmatig schoongemaakt worden. Daarbij moet de mest dagelijks worden verwijderd onder de zitstokken. Het buitenverblijf moet wekelijks geharkt worden om de veren en mestresten te verwijderen.

Kippen op de kinderboerderij 

Op de kinderboerderij worden de kippen in een weide gehouden, hier kunnen zij lekker scharrelen en hebben zij alle ruimte. Er zijn 2 rassen aanwezig, zo hebben wij De Jersey Giant en de Zijdehoender.

De Jersey Giant is een van de zwaarste kippenrassen ter wereld en de zijdehoender is een van de kleinere rassen, zij hebben enkel donsveren.

Geschiedenis van de geit 

Samen met het schaap was de geit de eerste herkauwer die door de mens gehouden werd als huisdier. Dit is duizenden jaren geleden al gebeurd. De geit werd gehouden voor de melk en de kaas. Ook werd hij gebruikt om het gras kort te houden. Later werden daar grasmachines voor gebruikt. Voor de melk en de kaas werden de koeien ingezet. In de jaren '70 waren er daardoor in Nederland nog maar heel weinig geiten, nog maar 30.000! Tegenwoordig worden geiten veel gehouden voor de hobby. Er zijn er nu alweer 250.000 in Nederland. 

Huisvesting

Geiten zijn kuddedieren. Ze moeten daarom samen gehouden worden. Een geit is al snel tevreden met zijn stalletje. Een stal van 2 bij 3 meter is groot genoeg voor een geit. Op de bodem van de stal wordt stro gelegd. Verder heeft de geit nog een voerbak, een waterbak en een ruif nodig waar het hooi in gedaan wordt. Geiten vinden het ook heel fijn om buiten te kunnen grazen. Ze hebben wel een schuilhokje nodig voor als het regent, want geiten houden helemaal niet van de regen! Zorg er wel voor dat het hek hoog genoeg is, want geiten zijn echte uitbrekers.

Voeding 

In de zomer eten geiten gras. Als de geiten jongen hebben of drachtig (zwanger) zijn, dan krijgen ze hierbij ook nog brokjes. Hier zit extra energie in voor de geit. Ook krijgen alle geiten ook hooi te eten. In de winter eten de geiten veel hooi. Hooi is gedroogd gras. Buiten staat er geen gras meer, dus is het gras gedroogd voor de winter. Hooi is heel belangrijk voor de spijsvertering van de geit. 

Verzorging 

De geit vindt het fijn om aandacht te krijgen. Als je genoeg tijd aan hem besteed, zal hij erg lief en rustig worden. De 'nagels' van de geit moeten regelmatig geknipt worden. Dit heet 'klauw bekappen'. De hoefjes van de geit groeien, net als onze nagels, gewoon door. Deze slijten niet zo hard, dus moeten ze ongeveer om de drie maanden bekapt worden.

Geiten op de kinderboerderij

Op de kinderboerderij word 1 ras gehouden: de Nederlandse Bonte Geit. 
De Nederlandse Bonte geit is een hoogbenige, gerekte, kortharige en melktypische geit. Dit ras wordt in Nederland zowel hobbymatig gehouden voor stamboekfokkerij en hobby (melkerij) als bedrijfsmatig in grote aantallen voor de melkproductie.